Kerst voorbij

nieuwjaar in zicht
er is zoveel gebeurd
dit jaar net als elk
jaar eigenlijk maar de
de grootste dingen
gebeurden in de
2de helft van 2013

ons bezoek aan nl
in de zomervakantie
t deed ons vooral beseffen
hoe we hier horen ook al
was t heel fijn zo lang
bij familie te zijn en
herkenden we zoveel
onze plek is hier
we voelen ons hier thuis
en geaccepteerd in de
gemeenschap

ik startte mn college education
om mn diploma als
teacher assistant te halen
t vergroot mn kansen op n
vaste baan bij t schooldistrict
mn eerste semester sloot
ik af met 92% een A+

na n moeizame start
na de zomervakantie kreeg
ik werk op de highschool
ik voel me er als n vis
in t water
special education
foods
en drama
al mn liefdes komen er samen
ook al ben ik nog steeds
invaller ik hoop er nog lang
te blijven werken

en in de laatste weken van
t nieuwe jaar nog even verhuizen
naar t mooiste huis van t dorp
ik ben er nog steeds stil van
toen we net in New Hazelton
woonden liep ik hier wel eens
voorbij met de hond en
vergaapte ik me aan dit huis
als we toch ooit eens in zo'n
huis zouden kunnen wonen.....
ik schreef de gedachte af
als onzin huurde na onze
scheiding n klein huis
hier tegenover en nu
wonen de jongens en ik er toch
life is stranger than fiction

2014 beloofd nu al een
prachtig jaar te worden
met elke dag weer die
mooie vergezichten op
mount roche de boule
of stekyoden zoals de
natives de berg noemen

In Canada

is het op 11 november
Remembrance Day
de vijandigheden van
de eerste wereldoorlog
eindigden op de elfde dag
van de elfde maand
op het elfde uur 
met twee minuten stilte
en t leggen van kransen
herdenken we de gevallen
van alle oorlogen
net zoals als in nederland
herdacht wordt op 4 mei

gijs las op school
tijdens de herdenkinsbijeenkomst
op vrijdag een gedicht voor
hij vroeg me of we naar
de herdenking in old town
zouden gaan
natuurlijk gaan we

de remembrance day poppies
of klaprozen staan symbool
voor de klaprozen die bloeiden
op de slagvelden in Vlaanderen
in Belgie in de eerste wereldoorlog
ieder Canadees kind kent t
gedicht "In Flanders Fields" van
John McRae waar de poppies
naar verwijzen

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie
In Flanders fields

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields

Ik maakte vorige week

een serie foto's
van n gezin hier
in de buurt
voor t eerst een
echte opdracht
ik was niet eens echt
zenuwachtig....
voor n volgende opdracht
ditmaal groter mag ik
een offerte gaan schrijven
t gaat snel....

 

Ik maakte

afgelopen zaterdag voor
t eerst foto's voor n huwelijk
van vrienden van me hier in
hazelton
t was spannend
om meer dan een reden
ten eerste is n huwelijk niet
iets wat je even over doet
omdat de foto's niet zijn
wat je er van verwachtte
en halverwege de ochtends
viel de stroom uit in two mile
en in newand old hazelton
vanwege harde wind
waarschijnlijk een boom
op een elektriciteitskabel

geen paniek bij de bruid
noch bij de bruidegom
de generator werd gehaald
en t haar van de bruid werd
evengoed mooi gemaakt
voordat de ceremonie in t
park begon deed alles t weer

heerlijk ontspannen
t is tenslotte feest!
's middags bbq bij het huis
met zelfgemaakte worst en wijn
van de vader van de bruid
kalkoen en n stuk varken op t spit
die al de hele middag stonden
te garen salades en taart
en vuren om warm bij te worden
iedereen in jeans truien jassen
hier en daar al handschoenen
t is een trouwerij maar het
was maar twaalf graden
en dit is wel canada!

t werd nog een erg gezellige middag

 

Onverwacht bezoek

ik had ze nog niet eerder
overdag gezien en al
helemaal niet in mijn tuin!
zag gisteren ook al n grote
beer aan de andere kant
van de weg

yes, it's that time of year
sneeuw op de berg
de winter komt er aan

De zomervakantie

is bijna ten einde
dinsdag begint t schooljaar
ook voor mij

ik begin een opleiding aan
the College of New Caledonia
afstandsonderwijs
om n certificaat als SSA
Special Service Assistant
te behalen
mn werk op school met
kinderen die om wat voor
reden dan ook meer
begeleiding nodig hebben
ligt me en ik vind t leuk

heb het er, nu t nog kan,
even van genomen door
een lange wandeling in
t bos te maken
t is al echt herfst
t stikt van de paddenstoelen
maar de lucht is nog warm
de zon schijnt volop
een prachtige dag!

Na bijna

zeven weken verwennerij
in nederland zijn we weer thuis
want hoe fijn en mooi
en gezellig ons bezoek
aan Nederland ook was
dit is ons thuis
hier horen we

de koffers zijn uitgepakt
de kleren weer schoon en
opgeruimd
van jetlag hebben we
nagenoeg geen last gehad
nog even vakantie en
dan begint t gewone leven
volgende week weer

de berg verdween van de week
achter een regengordijn de
bomen zijn al geel
t ochtenden heerlijk fris
de herfst is begonnen
zo lijkt t tenminste
met n beetje geluk
krijgen we nog wat mooie
nazomerdagen

Trein

De trein blijft een weg door mijn leven banen.
Maar een trein vergeef je veel, omdat het een trein is.
In tegenstelling tot een auto rijdt hij langs de achterkant van de wereld.
De geklasseerde huizen van de stationsbuurt blijken halve krotten te zijn.
Maar die puinhoop krijg je pas te zien vanaf het spoor.
Er is géén voertuig dat je een eerlijkere indruk geeft van het land, dan de trein.

Aanschouw dus onze tuintjes, onze duiventillen en koterijen.
Zie onze onderbroeken drogen aan de draad.
Aanschouw onze tuinkabouters, onze selder en onze prei.
Onze veranda's en onze gemetselde barbecues.
Kijk hoe de koeien langs het traject gestaag baan ruimen voor onze bakstenen gedrochten, die smakeloos met de goedkeuring van de bank in dat Vlaamse landschap hebben neergepoot.

Neem de trein en kijk hoe roerloos het marmer en graniet langs het spoor zich verveelt onder een laag stof en een laatste rustplaats biedt aan onze dierbaren.

-- Dimitri Verhulst (De Helaasheid der Dingen)

 

 

De laatste ochtend

in Parijs...
Jean en ik staan
weer vroeg op
deze keer om naar
de Sacre Coeur te gaan
en weer zijn we bijna de enigen
op een groepjes soldaten na
ze vroegen of ik n foto van ze wilde maken
elle est une photographe Canadienne
zei mn broer toen was t helemaal goed